مقایسه دو روش کارگذاری لنز داخل چشمی در جراحی آب‌مروارید کودکان

هدف: مقایسه نتایج کارگذاری لنز داخل چشمی (IOL) در فضای کپسولی با کارگذاری هاپتیک لنز در فضای شیار سیلیاری و گیر انداختن (capture) اپتیک در کپسول خلفی در جراحی آب‌مروارید کودکان. روش پژوهش: هجده چشم از 9 کودک دچار آب‌مروارید مادرزادی دوطرفه در محدوده سنی 8-5/2 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. چشم‌های هر بیمار به طور تصادفی در یکی از گروه‌ها قرار گرفت. در یک چشم (گروه کپسولی) پس از انجام کپسولورکسیس قدامی، آسپیریشن عدسی، ویترورکسیس خلفی و ویترکتومی قدامی، IOL هیدروفوب آکریلیک (Acrysof: MA60BM) داخل فضای کپسولی کار گذاشته شد. در چشم دیگر (گروه شیاری) با فاصله زمانی 2 تا 4 ماه، عمل جراحی به همان روش انجام گردید و IOL از همان نوع در فضای سولکوس قرار داده و سپس اپتیک لنز در کپسول خلفی گیر انداخته شد. بیماران دست کم به مدت 18 ماه پی‌گیری شدند. حدت بینایی، کدورت کپسول خلفی و سایر عوارض احتمالی در دو گروه بررسی شدند. یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 7/1±1/5 سال (5/2 تا 8 سال) و مدت پی‌گیری 2/5±6/25 ماه (18 تا 35 ماه) بود. میانگین بهترین دید اصلاح‌شده در دو گروه تفاوت آماری معنی‌داری نداشت. در هیچ مورد از دو گروه، کدورت محور بینایی و جابه‌جایی قابل ملاحظه IOL مشاهده نشد. واکنش شدید اتاق قدامی و تشکیل فیبرین روی IOL در دو چشم از هر گروه دیده شد. چسبندگی عنبیه به کپسول قدامی (posterior synechia) در یک چشم از گروه کپسولی اتفاق افتاد. نتیجه‌گیری: در جراحی آب‌مروارید کودکان، انجام کپسولوتومی خلفی به همراه ویترکتومی قدامی و استفاده از لنزهای آکریلیک هیدروفوب، احتمال کدورت محور بینایی را به حداقل می‌رساند. در مواردی که به دلایلی نتوان IOL را در فضای کپسولی کار گذاشت؛ قرار دادن هاپتیک لنز در شیار سیلیاری و گیر انداختن اپتیک آن در کپسول خلفی، روش جایگزین مناسبی است. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1387؛ دوره 13، شماره 3: 315-309.